"Sandro jest milanistą... Jestem przekonany, że zdołałby się zaadaptować w ciągu kilku miesięcy także w topowym klubie, szybko by się przystosował i wszystkich do siebie przekonał." Takie słowa przed transferem do Milanu powiedział agent młodego Włocha  Robero Lo Florio. 

Cytując samego Tonaliego  "Od dawna chciałem zagrać w barwach Milanu" czy  "Debiut na San Siro to coś niezwykłego. To spełnione marzenie z dzieciństwa."

Nikt nie maił wątpliwości że to idealny transfer Milanu, ale nie na teraz tylko na lata. Wielka otoczka wokół przenosin z Brescii, dużo porównań do legend klubu wzbudziło w kibicach ogromne oczekiwania, a kwota transferu też podkręcała atmosferę. Wielu kibiców uważało że 30 milionów to duża kwota, zapominając że w przypadku młodych piłkarzy płaci się za potencjał, nie za gotowy produkt jak w przypadku Felixa w Atletico czy nawet Viniciusa Jr. w Realu Madryt. Czy Sandro ma potencjał? Wydaje mi się że tak, bo ciężko jest wejść do drugoligowej drużyny mając 17 lat, w wieku 18 lat być liderem drużyny walczącej do Serie A, natomiast mając 19 lat być najlepszym zawodnikiem spadkowicza ligi. W barwach Brescii zaliczył 89 spotkań notując przy tym 6 goli oraz 16 asyst (z czego gol i 7 asyst w Serie A).

Odkąd Sandro stał się zawodnikiem Milanu to dziennikarze, kibice czy postronni obserwatorzy uważnie przyglądali się Włochowi. Tonali krok po kroku budował swoją pozycję w zespole, próbując być w cieniu szumu wokół siebie. Walka o skład z Bennacerem oraz Kessim, czyli najlepszym duetem środkowych pomocników ligi którzy będąc w formie dominowali nad każdą pomocą. Teoretycznie idealne warunki do rozwoju, zero presji ze strony klubu oraz najbliższego otocznia, ale do momentu debiutu w lidze. Wygrany mecz z Bologną 2:0 i pierwsze 13 minut młodego kibica, ale przede wszystkim zawodnika Milanu, efekt? Piłka się nie słuchała, podania niecelne, nieudane próby dryblingu- słabo. Następny mecz ciut lepiej, dalej bez błysku ale jakieś pozytywy. Tak krok po kroku, małe zwycięstwa, coraz lepiej, ale bardziej w stronę solidności niż jakiegoś efektu "WOW", ale nie tego chcieli kibice patrząc na kwotę transferu. Nic nie zepsuł, ale w ważniejszych momentach kulała gra do przodu, celne decydujące podania na minus, słaby drybling opierany bardziej na szybkości niż technice nadganiał walecznością oraz solidną grą w obronie, Każdy mecz mógł być przełomowym, aż do meczu z Benevento gdzie wiele osób w niego bardzo zwątpiło, 33 minuty średniej gry z beniaminkiem i czerwona kartka. Fala krytyki, była bardzo duża, co zrobił Sandro? Jak powiedział Pioli " Pocieszałem go w szatni, było mu przykro z powodu błędu. [...] Tonali wyciągnie wnioski z tego zagrania " , zdecydowanie można powiedzieć że wyciągnął wnioski, mniej agresywnej gry, więcej luzu i większa ogłada w grze sprawiła że Tonali z każdym kolejnym meczem wyglądał o wiele lepiej. Były momenty w których grał na poziomie fenomenalnego w tym sezonie Kessiego a nawet lepiej jak w meczu z Atalantą gdzie wg. sofascore.com był najlepszym piłkarzem Rossonerich. Aktualnie można powiedzieć że jest wartością dodaną drużyny, dobrze reguluje tempo gry, próbuje uderzać z dystansu, nie odstaje od kolegów a momentami jest dla nich przykładem do naśladowania. W ostatnim meczu z Udinese Tonali zszedł w przerwie mimo że był jednym z najlepszych na boisku, jak się okazało doszło do drobnego urazu który wg. MilanNews  nie powinien przeszkodzić w niedzielnym meczu z Hellasem a sam Włoch pracuje z fizjoterapeutami. 

A wy co uważacie o zawodniku Rossonerich ? Pieniądze w niego zainwestowane okażą się promocją czy realną wartością? Dajcie znać w komentarzach.  

źródło: MilanNews.com , sofascore.com 

foto: sempremilan.com